நகுலனின் ஒரு நொடிக்கதை

ஆஸ்பத்திரி.

அறையில் அவன்.

ரண சிகிச்சை செய்து கிடத்தியிருந்தார்கள்.

நான்கு மணி நேரம் கழித்து அவன் தன்னருகில் யாரோ நிற்பதாக ஒரு போதும் தட்டிவிழித்துப் பார்த்தான்.

யாரும் இல்லை. மறுபடியும் தூங்கிவிட்டான்.

அவ்விருவரும் வெளியில் வந்தனர்.

முதல்வன் : ஏன்?

மற்றவன் : இன்னும் சமயம் ஆகவில்லை.

[ நகுலன் (ஞானரதம், அக்., 1972) ]

 

– சித்தார்த்